สวัสดีคะทุกๆคนที่เขามาอ่าน หลังจากที่อึดอัดพอสมควรแล้ว
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ ดิฉันคบกับแฟน (นานอยู่เหมือนกัน) ตอนคบกันสักพักนึ่งเราพาเขามารู้กันกับแม่และญาติของเราคะ
เราดีทุกอย่างคะ แต่ติดตรงที่เขาจน เป็นเพราะเราเรียนด้วย บวกกับทางบ้านเขาส่งเงินมาให้บ้าง ส่งช้าไปบ้าง (เขาไม่มีแม่คะ)
แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราคะ เรารักใครแม่เราก็รักด้วย เขามีบุญคุณกับครอบครัวเราคะ ตอนที่พ่อเราเสีย เขาช่วยงานทุกอย่าง
ย้ำว่าทุกอย่างนะคะ ญาติๆเราสั่งอะไรเขาทำหมดคะ มาหาเราแต่ละครั้งแม่ให้ค่าขนมกลับทุกครั้ง 500 -1,000บาท (เราอยู่กันคนละจังหวัด) เขาดีจนเราเชื่อใจ ไว้ใจ ตายใจ จนเรายอมมีอะไรกับเขา 18+ (เราเป็นครั้งแรกของกันและกัน)
เขามาหาเราบ่อยคะ เราไปหาเขาบ้าง ตอนไปหาเราเลี้ยงเขาหมดคะ อาหาร ขนม เสื้อผ้า ยัน กกน. ที่นอน หมอน
กับเขาไม่พอเรายังเลี้ยงเพื่อนเขาด้วยคะ แต่ละครั้งครึ่งหมื่นเลยคะ เขาอยากได้ไรไอเราก็หาให้ทุกอย่าง
(ในชีวิตเราไม่เคยเปย์ผู้ชายเลยนะคะ) แต่เราก็ไม่ได้อะไร เพราะคิดว่าเขาคือคนที่เรารัก มีบางครั้งที่เขาไม่มีเงินใช้
ไม่มีเงินกินข้าว เราก็ให้ยืมตลอด (ยืมแต่ไม่เคยทวงหรือขอกับนะคะ) จนผ่านมาเราทะเลาะกัน จนเราเจอคำพูดแบบนี้ทำเราจุกมากคะ
เรา : ยังรักเราอยู่ไหม ?
เขา : สับสน
เรา : บอกมาเลยเรารับได้
เขา : อย่ากดดัน บอกไม่ถูก
..................................................................
วินาทีนั้นจุกมากคะ ไม่คิดว่าคำนี้จะหลุดมาจากปากของคนที่เรารัก เราร้องไห้ตาบวมไปเลยคะ
จนเขามาคุยกับแม่ เขาบอกว่าเขาสับสนหลายๆเรื่อง ที่เขาเปลี่ยนไปเพราะสถานการณ์บังคับ สุดท้ายเราก็กลับมาคบกันอีก
ทะเลาะกันก็วนเวียนอยู่แค่นี้ เขาคิดว่าเราไม่กล้าเลิกกับเขาจริงๆหรอก ใช่คะใครจะกล้าเลิกละคะ เขาเอาสิ่งที่เรารักษามาไปแล้ว
เราเสียไปแล้ว เราไม่มีไรจะเสียแล้ว เราทำให้แม่เสียใจด้วย
จนมาถึงวันนี้เรารู้สึกชินกับการกระทำของเขาคะ เขาเปลี่ยนไปมาก ไม่มีเวลาให้เรา เที่ยวบ่อยขึ้น ติดเพื่อน ติดเกมส์
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราบอกตลอดคะ ทำอะไรก็ได้แต่มีเวลาให้เราบ้าง ทำหน้าที่แฟนที่ดีหน่อย
เราขอเขาหลายๆเรื่องคะแต่ก็ไม่เคยได้เลย
ให้เขาประหยัดเพื่อตัวเขาเอง เขาก็ทำไม่ได้ บางทีเราจากได้อะไรจากเขาบ้างนะคะ
ของแทนใจอะไรแบบนี้แต่ก็ไม่เคยได้ แอบน้อยใจคะ แต่ทำอะไรไม่ได้ พอบอกเขาว่าอยากได้ของบ้าง
คำตอบคือ พี่ไม่มีตัง พี่ไม่มีเงินตลอดคะ เราเลยชินไปแล้ว
ในวันนี้เราเหนื่อยมากแล้วคะ เหนื่อยกับการที่ต้องตามเขา เราทำดีกับเขาทุกอย่าง ทั้งๆที่เราไม่ได้อะไรกลับมา
แต่เราเลือกที่จะตามเขาอยู่ วันนี้อยากพักแล้วคะ มันไม่ไหวแล้วคะ
รักนะคะแต่ยอมเจ็บคะถ้ายังอยู่กับอะไรแบบนี้ ที่ไม่มีท่าทีจะได้ขึ้น ให้อภัย ให้โอกาศมาหลายครั้งมากๆคะ
อยากถามเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน เพื่อนๆจะทำยังไงคะ
ผิดยังไงขอโทษด้วยนะคะ ถ้าอ่านยากก็ขอโทษนะคะ พิมพ์ไปครั้งแรกไฟตก ต้องพิมพ์ใหม่อีก TT
อยากเลิกแต่ติดตรง 18+
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ ดิฉันคบกับแฟน (นานอยู่เหมือนกัน) ตอนคบกันสักพักนึ่งเราพาเขามารู้กันกับแม่และญาติของเราคะ
เราดีทุกอย่างคะ แต่ติดตรงที่เขาจน เป็นเพราะเราเรียนด้วย บวกกับทางบ้านเขาส่งเงินมาให้บ้าง ส่งช้าไปบ้าง (เขาไม่มีแม่คะ)
แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราคะ เรารักใครแม่เราก็รักด้วย เขามีบุญคุณกับครอบครัวเราคะ ตอนที่พ่อเราเสีย เขาช่วยงานทุกอย่าง
ย้ำว่าทุกอย่างนะคะ ญาติๆเราสั่งอะไรเขาทำหมดคะ มาหาเราแต่ละครั้งแม่ให้ค่าขนมกลับทุกครั้ง 500 -1,000บาท (เราอยู่กันคนละจังหวัด) เขาดีจนเราเชื่อใจ ไว้ใจ ตายใจ จนเรายอมมีอะไรกับเขา 18+ (เราเป็นครั้งแรกของกันและกัน)
เขามาหาเราบ่อยคะ เราไปหาเขาบ้าง ตอนไปหาเราเลี้ยงเขาหมดคะ อาหาร ขนม เสื้อผ้า ยัน กกน. ที่นอน หมอน
กับเขาไม่พอเรายังเลี้ยงเพื่อนเขาด้วยคะ แต่ละครั้งครึ่งหมื่นเลยคะ เขาอยากได้ไรไอเราก็หาให้ทุกอย่าง
(ในชีวิตเราไม่เคยเปย์ผู้ชายเลยนะคะ) แต่เราก็ไม่ได้อะไร เพราะคิดว่าเขาคือคนที่เรารัก มีบางครั้งที่เขาไม่มีเงินใช้
ไม่มีเงินกินข้าว เราก็ให้ยืมตลอด (ยืมแต่ไม่เคยทวงหรือขอกับนะคะ) จนผ่านมาเราทะเลาะกัน จนเราเจอคำพูดแบบนี้ทำเราจุกมากคะ
เรา : ยังรักเราอยู่ไหม ?
เขา : สับสน
เรา : บอกมาเลยเรารับได้
เขา : อย่ากดดัน บอกไม่ถูก
..................................................................
วินาทีนั้นจุกมากคะ ไม่คิดว่าคำนี้จะหลุดมาจากปากของคนที่เรารัก เราร้องไห้ตาบวมไปเลยคะ
จนเขามาคุยกับแม่ เขาบอกว่าเขาสับสนหลายๆเรื่อง ที่เขาเปลี่ยนไปเพราะสถานการณ์บังคับ สุดท้ายเราก็กลับมาคบกันอีก
ทะเลาะกันก็วนเวียนอยู่แค่นี้ เขาคิดว่าเราไม่กล้าเลิกกับเขาจริงๆหรอก ใช่คะใครจะกล้าเลิกละคะ เขาเอาสิ่งที่เรารักษามาไปแล้ว
เราเสียไปแล้ว เราไม่มีไรจะเสียแล้ว เราทำให้แม่เสียใจด้วย
จนมาถึงวันนี้เรารู้สึกชินกับการกระทำของเขาคะ เขาเปลี่ยนไปมาก ไม่มีเวลาให้เรา เที่ยวบ่อยขึ้น ติดเพื่อน ติดเกมส์
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราบอกตลอดคะ ทำอะไรก็ได้แต่มีเวลาให้เราบ้าง ทำหน้าที่แฟนที่ดีหน่อย
เราขอเขาหลายๆเรื่องคะแต่ก็ไม่เคยได้เลย
ให้เขาประหยัดเพื่อตัวเขาเอง เขาก็ทำไม่ได้ บางทีเราจากได้อะไรจากเขาบ้างนะคะ
ของแทนใจอะไรแบบนี้แต่ก็ไม่เคยได้ แอบน้อยใจคะ แต่ทำอะไรไม่ได้ พอบอกเขาว่าอยากได้ของบ้าง
คำตอบคือ พี่ไม่มีตัง พี่ไม่มีเงินตลอดคะ เราเลยชินไปแล้ว
ในวันนี้เราเหนื่อยมากแล้วคะ เหนื่อยกับการที่ต้องตามเขา เราทำดีกับเขาทุกอย่าง ทั้งๆที่เราไม่ได้อะไรกลับมา
แต่เราเลือกที่จะตามเขาอยู่ วันนี้อยากพักแล้วคะ มันไม่ไหวแล้วคะ
รักนะคะแต่ยอมเจ็บคะถ้ายังอยู่กับอะไรแบบนี้ ที่ไม่มีท่าทีจะได้ขึ้น ให้อภัย ให้โอกาศมาหลายครั้งมากๆคะ
อยากถามเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน เพื่อนๆจะทำยังไงคะ
ผิดยังไงขอโทษด้วยนะคะ ถ้าอ่านยากก็ขอโทษนะคะ พิมพ์ไปครั้งแรกไฟตก ต้องพิมพ์ใหม่อีก TT